Het Brand-Added Value / Brand Equity model van Rik Riezebos is een verdere uitwerking van het Brand Equity model van David Aaker. Aaker maakte in zijn model geen expliciet onderscheid tussen de meerwaarde die een merk kan hebben voor consumenten en de merkeigenaar. Ook is in het model van Aaker marktaandeel niet als component van brand equity benoemd. In het Brand-Added Value / Brand Equity model is in beide tekortkomingen voorzien.
In 2007 is van de hand van Nicholas Ind – auteur van The Corporate Brand (1997) en Living the Brand (2001, 2004) – en Rune Bjerke het boek Branding Governance verschenen. In dit boek stellen de auteurs de traditionele manier van merkbouwen ter discussie. Ind en Bjerke staan een participatief, organisatiebreed proces voor ogen dat inspeelt op de vraag naar zinvol werk voor medewerkers en het creëren van toegevoegde waarde voor klanten. Zij verkiezen daarbij het ‘inside-out’ boven het ‘outside-in’ perspectief.
De modellen in dit onderdeel van het EURIB Kenniscentrum kunnen worden gebruikt om de positionering van een merk scherp op het netvlies te krijgen. Uiteindelijk zullen de gemaakte keuzes moeten worden verwoord in één of twee zinnen, de zogenoemde ‘Brand-Positioning Statement’ (BPS). In deze ‘post’ zijn drie kernelementen en drie additionele elementen van de BPS beschreven.
Bij productontwikkeling wordt gewoonlijk een aantal stadia onderscheiden. In elk stadium moet steeds een ‘go/ no go’ beslissing worden genomen. Er zijn diverse besluitvormingsmodellen ontwikkeld, die tot doel hebben subjectiviteit en emotie bij beslissingen te minimaliseren. In de praktijk blijkt echter dat deze factoren moeilijk zijn uit te schakelen. Onderzoek draagt nieuwe oplossingen aan.
In het Brand Equity model van David A. Aaker worden vijf componenten van merkmeerwaarde onderscheiden: (1) merkloyaliteit (‘brand loyalty’), (2) merkbekendheid (‘brand awareness’), (3) waargenomen kwaliteit (‘perceived quality’), (4) merkassociaties (‘brand associations’) en (5) overige aan het merk verbonden eigendomsrechten (‘other proprietary assets’). Bij elke component zijn voor zowel de consument als producent voordelen benoemd.
