Marketingmanagers zijn vaak zo ingenomen met hun eigen merk, dat ze zich niet kunnen voorstellen dat een consument daar heel anders over denkt. Toch hebben sommige consumenten een uitgesproken afkeer van een merk dat door anderen op handen wordt gedragen. Rik Riezebos is van mening dat een merk pas ‘sterk’ is als het bepaalde consumenten afstoot.
Sommige merken brengen de meest branchevreemde producten op de markt. Wat te denken van Caterpillar schoenen of Harley-Davidson aftershave? Ongetwijfeld zullen dit soort producten goed verkopen, maar wat betekent dat nu eigenlijk voor het imago van het merk in kwestie?
Klantgerichtheid is het credo dat menige organisatie nastreeft. Zelfs not-for-profit instellingen en overheidsinstanties claimen klantgericht te werken. Maar hoe is dat nou eigenlijk bij een organisatie als de politie? En heel specifiek: de Duitse politie?
Merken ontlenen hun waarde aan het gegeven dat het brein van de ontvanger er automatisch bepaalde associaties aan toedicht. Dit fenomeen treedt niet alleen op bij merken, maar ook bij persoonlijke contacten. Je kunt branding-technieken zelfs gebruiken om er je carrière mee te versnellen…
De parabel van Politz beschrijft criteria van goede reclame door deze met drie spiegels te vergelijken. Een goede reclame is volgens hem als een spiegel die ‘slechts’ een reflectie geeft van datgene wat zich vóór de spiegel bevindt.
Als er geen mensen zouden zij die het woord ‘maan’ kunnen uitspreken, dan zou de maan niet bestaan. Ooit had ik die uitspraak ergens gehoord en volgens mij is deze gebaseerd op uitspraken van de taalfilosoof Ludwig Wittgenstein. Daaraan verbond ik de conclusie dat als iets geen naam heeft, het dus ook niet bestaat. Dit inspireerde mij tot het schrijven van een blog over een fenomeen waar eind jaren ’90 in de media veel over werd geschreven: zinloos geweld. Was dat er voorheen dan nog niet? Ja natuurlijk wel… maar wacht even… eigenlijk toch niet, want we hadden er geen naam voor!
