De succescases stapelen zich op, het effect ervan wordt meer en meer bejubeld, en zelfs de Belastingdienst komt er openlijk voor uit van deze technieken gebruik te maken. Nudging: als tool en als mindset zeer invloedrijk en effectief in het bewerkstelligen van gedragsverandering. Maar het succes roept ook vragen op: hoe ver mogen organisaties (met name overheden) gaan om mensen een zetje in een bepaalde richting te geven?

Sinds het verschijnen van Kahneman’s boek ‘Thinking; fast and slow’ zijn de begrippen Type I en Type II denken in ons vakgebied gemeengoed geworden. Type I verwijst naar automatische denkprocessen en Type II naar processen waar ‘reflectief denken’ plaatsvindt. Type II denken is gecontroleerd, langzaam, zelfbewust en weloverwogen. Hansen en Jespersen zetten een model uiteen waarin nudges onder meer op deze twee typen worden ingedeeld.

Gedragseconomie is een populair onderwerp op het moment en de boeken, onderzoeken en artikelen volgen elkaar snel op. Voornamelijk draait het in deze tak van wetenschap om het begrijpen van hoe consumenten beslissingen nemen. Naast gedragseconomie, zijn er in de tijd meerdere zogenaamde besluitvormingscholen gevormd. Door deze te (her)kennen kan het je helpen om niet alleen voor jezelf, maar ook voor je bedrijf betere beslissingen te nemen.