Door extensies kunnen merken ‘verwateren’, waardoor het voor consumenten niet meer duidelijk op welk product ze betrekking hebben. In het Brand Dilution Model zijn twee factoren benoemd aan de hand waarvan het gevaar op merkverwatering ingeschat kan worden. Bij dit model is de Mona/Vifit case beschreven. In 2001 is het Brand Dilution model als input gebruikt om tot een splitsing van deze merken te komen.
Het Brand Alliance model van Michel Jansen onderscheidt twee effecten van merkallianties: (1) de bijdrage van beide merken aan de attitude ten aanzien van de merkalliantie en (2) het effect van de merkalliantie op de attitude van de in de alliantie participerende merken. Bijzonder aan dit model is dat het zich dus niet beperkt tot de vraag wat het succes van een merkalliantie bepaalt, maar dat het zich ook richt op de toegevoegde waarde van een alliantie voor beide merken.
Sommige merken brengen de meest branchevreemde producten op de markt. Wat te denken van Caterpillar schoenen of Harley-Davidson aftershave? Ongetwijfeld zullen dit soort producten goed verkopen, maar wat betekent dat nu eigenlijk voor het imago van het merk in kwestie?
Over co-branding bestaan veel misverstanden. Soms wordt het bijvoorbeeld verward met ‘ingredient branding’. Co-branding kan vele malen effectiever zijn dan adverteren, maar er kunnen wel gevaren op de loer liggen. In dit artikel lees je er alles over!
Door middel van onderzoek stelden Rik Riezebos en Jasper Alleman vast hoe marketeers tegen corporate endorsements aankijken. Wat zien zij als voor- en nadelen van deze strategie?
