Marketeers maken steeds meer gebruik van ‘social media’. Denk aan discussies over een merk op een forum, een Hyves-pagina met duizenden leden of het gebruik van merknamen in blogs. Soms neemt echter de marketeer niet het initiatief, maar een enthousiaste consument. Relevante vraag is hoe je consumenten zover krijgt om interactief met je merk aan de slag te gaan.
Het bundelen van twee producten en er één als gratis aan te bieden, is een veel gebruikt promotiemiddel. Denk aan een scheersysteem met ‘gratis’ scheerschuim. Een dergelijke promotie kan de verkoop van de bundel sterk bevorderen, maar onderzoek wijst uit dat de waarde van beide producten in de ogen van de consument hierdoor daalt. Met als gevolg dat consumenten na de promotie minder geld voor de individuele producten over hebben.
City branding is hot. Toch is het de vraag of we de wetten en regels van merkenbeleid zomaar kunnen toepassen op geografische locaties. Een stad is immers maar ten dele maakbaar en de aansturing van het merk is doorgaans heel anders georganiseerd dan in het bedrijfsleven. Dit paper van Rik Riezebos gaat in op drie onderwerpen van city branding: de merkarchitectuur, de positionering en de organisatiestructuur van een city brand.
Op diverse manieren kan onderzoek worden gedaan naar het winkelgedrag van consumenten. Vaak gaan de methodieken echter voorbij aan daadwerkelijk gedrag en wordt alleen naar percepties gevraagd. Onderzoekers kunnen met behulp van een RFID-chip een directe koppeling leggen tussen de route die een consument in de winkel volgt en het daadwerkelijk aankoopgedrag.
Michail Kavaratzis vat in zijn City Branding model de vormen van communicatie samen die het beeld (imago) van een stad bepalen. Primaire doelgroep in dit model zijn de inwoners van de stad met als doelstelling het verhogen van hun ‘quality of life’.
Dit bericht kan hard aankomen bij reclamemensen. Onderzoek toont namelijk aan dat consumenten bepaalde commercials nauwelijks oppakken, verwerken en laat staan geloven. Met name commercials die een link proberen te leggen tussen een merk en bepaalde menselijke eigenschappen worden en masse ‘geblokt’. Consumenten worden niet of nauwelijks ‘geraakt’ door pay-offs als ‘Lovin’ bij McDonald’s, ‘Happy’ bij Disneyland en ‘Friendly’ bij United Airlines.
