Bij de publicatie van de EURIB Top-100 van Onmisbare Merken 2011 wordt wederom duidelijk dat de Nederlandse consument gek is op merken van eigen bodem. Net als in voorgaande jaren vinden vrouwen het merk HEMA het meest onmisbaar en mannen het merk NOS journaal.
Soms moet je als marketeer lijdzaam toezien hoe je merk door een groep in de samenleving wordt ‘gekaapt’. Engelse hooligans schijnen dol te zijn op kleding van het merk Burberry en in Nederland viel het merk Lonsdale te prooi aan rechtsextremistische jongeren. Een interview over de onmacht van de marketeer.
Sommige marketeers vereenzelvigen merkenbeleid met ‘reclame’. Bij merkenbeleid gaat het in essentie echter om het creëren van immateriële meerwaarde en dat hoeft niet altijd door middel van marketingcommunicatie tot stand te komen. In bijgaand interview vraag ik onder meer aandacht voor de rol van design.
In Europa kijken we met enige jaloezie naar de economische ontwikkelingen in Azië en naar China in het bijzonder. Het creëren van immateriële waarde – zoals bij merken – is iets dat van oudsher in Amerika en Europa plaatsvindt. Grote vraag is of men ook in Azië deze kerncompetentie kan ontwikkelen.
Het Algemeen Dagblad vroeg me naar aanleiding van de rentree van Douwe Egberts op de Amsterdamse beurs wat ik van het merk DE vind. Senseo – een merk van DE dat voor ‘gemakskoffie’ staat – lijkt mij niet het meest aangewezen merk om de authenticiteit van DE te benadrukken.
Het retaillandschap is sterk in beweging. Traditionele (fysieke) winkels hebben het moeilijk en lang niet elke webwinkel doet het zo goed als bol.com. Veel retailers zijn naast hun fysieke winkel een webwinkel begonnen; een strategie die hun verspreidingsgebied – en omzet – aanzienlijk vergroot. Maar wat moet je nu doen als je een goedlopende webwinkel hebt zoals bol.com? Is het dan ook verstandig daarnaast nog fysieke winkels te openen? Het artikel ‘Adding bricks to clicks’ geeft op basis van onderzoek een antwoord op deze vraag.
